A complexidade do paciente fráxil

Resumo

Paciente de 71 anos que tras unha caída comezou a deteriorar progresivamente o seu estado xeral e abandonar o autocoidado. Pouco a pouco, comeza a quedar na casa e desenvolve medo a saír. Mal apoio familiar, mantén contacto cunha sobriña que relata que polo seu carácter o paciente perdeu o contacto coa súa filla; algo que simplemente non pode superar. Non pode saír da casa, polo que decídese marchar desde Atención Primaria. Alí, falta de limpeza do piso acompañada de falta de hixiene persoal e signos de dependencia do alcohol.

En primeira instancia, trátase de controlar o estado de ánimo deprimido do paciente (Escitalopram 10 mg) para establecer unha base sólida para poder controlar as necesidades básicas ademais de xestionar as visitas sociosanitarias.

Porén, o paciente acabou acudindo a Urxencias (ó azar me levou a atendelo) onde mediante unha análise detectouse hiponatermia do 121 (tiña varias análises pendentes de Atención Primaria). Decidíuse ingreso durante 15 días con diagnósticos múltiples, incluíndo unha neoformación epitelial pulmonar maligna con orixe primaria suxestiva de biliopancreática. Considérase a abstención de alchol e, á espera de resultados anatomopatolóxicos, o control da síndrome ansioso-depresiva previa.

Sempre hai que ter en conta a soidade no paciente fráxil. A imposibilidade do paciente para ter unha cita presencial en Atención Primaria xerou un beneficio telefónico, polo que non foi ata o momento da visita domiciliaria cando se detectou a dependencia do alcohol. Hai que tratar de xestionar os recursos da mellor maneira, todo en beneficio do paciente.