Eritrodisestesia palmo-plantar: a propósito dun caso

Resumo

• Ámbito do caso: Atención Primaria.
• Motivo de consulta: Varón de 55 años que consulta por tumefacción e parestesias en mans e pés.
• Historia clínica:
• Enfoque individual:
  • Antecedentes persoais: Non alerxias medicamentosas coñecidas. Ex-fumador desde 2020. Carcinomatose peritoneal por adenocarcinoma de apéndice, tratado con quimioterapia neoadxuvante + cirurxía citorreductora + quimioterapia adxuvante (iniciado Bevacizumab + Capecitabina un mes antes da consulta actual).
  • Anamnese: O paciente consulta por sensación de tumefacción e parestesias en ambas mans, e dor e parestesias en ambos pés, de varios días de evolución, con empeoramento nas últimas 24 horas.
  • Exploración física: Obxectívase eritema palmo-plantar asociado a certa tumefacción en pés e mans. Pel íntegra. Non datos de artrite. Resto sen alteracións.
  • Probas complementarias: Última analítica sen alteracións significativas.

• Enfoque familiar e comunitario: Non convivintes ou familiares con clínica similar.
• Xuízo clínico, diagnóstico diferencial, identificación de problemas:

Ante esta clínica, tendo en conta os antecedentes e o tratamento oncolóxico actual, plantéxase como primeira opción diagnóstica a eritrodisestesia palmo-plantar en contexto de tratamento con Capecitabina.

• Tratamento, plans de actuación:

Instáurase tratamento con Clobetasol en oclusión polas noites e antiinflamatorio oral. Realízase teleconsulta a Dermatoloxía, que confirma o diagnóstico e a adecuación do tratamento, e contáctase con Oncoloxía, que suspende o fármaco.

• Evolución:

A pesar do tratamento inicial persistía a clínica, polo que se engadiu Prednisona oral, con melloría nas lesións dos pés, pero persistindo no momento actual as das mans.

• Conclusións:

A eritrodisestesia palmo-plantar é un efecto secundario de diversos fármacos oncolóxicos, entre eles a Capecitabina.

Vemos a importancia de que en Atención Primaria coñezamos os efectos secundarios dos tratamentos e o seu manexo, incluso dos tratamentos que só se pautan a nivel hospitalario, xa que somos a porta de acceso ao sistema sanitario, e onde os pacientes consultarán inicialmente.